گلچين اشعار

تو را من چشم در راهم شباهنگام

كه مي گيرند در شاخ تلاجن * سايه ها رنگ سياهي

وزان دلخستگانت راست اندوهي فراهم

تو را من چشم در راهم.

شباهنگام ، در آن دم كه بر جا دره ها چون مرده ماران خفتگانند

در آن نوبت كه بندد دست نيلوفر به پاي سرو كوهي دام

گرم يادآوري يا نه ، من از يادت نمي كاهم

تو را من چشم در راهم

نيمايوشيج

تو ماهي و من ماهي اين بركه ي كاشي
اندوه بزرگي ست زماني كه نباشي

آه از نفس پاك تو و صبح نشابور
از چشم تو و حجره ي فيروزه تراشي

پلكي بزن اي مخزن اسرار كه هر بار
فيروزه و الماس به آفاق بپاشي

اي باد سبك سار مرا بگذر و بگذار
هشدار كه آرامش ما را نخراشي

هرگز به تو دستم نرسد ماه بلندم
اندوه بزرگي ست چه باشي، چه نباشي

عليرضا_بديع